Planchon, 1849
Foto: Arend van den Nieuwenhuizen
Foto: Arend van den Nieuwenhuizen
| IDENTITEIT: orde: Alismatales; familie: Hydrochanicaceae. | ||||||||||||||||||||||||||
| EERSTBESCHRIJVING: ln 1849, door Planchon, als Egeria densa in Ann. Sci. Nat. Sér. lll, 11, p.80 | ||||||||||||||||||||||||||
| SYNONIEM: Anacharis densa, Elodea densa | ||||||||||||||||||||||||||
| NEDERLANDSE NAAM: Argentijnse waterpest | ||||||||||||||||||||||||||
| MAXIMALE GROOTTE: Ranken : 2 tot 3 meter. Blad : lengte 15 tot 20 mm; breedte 3 mm | ||||||||||||||||||||||||||
| - Zeergoed - Woekerplant |
HOUDBAARHEID: De plant gedijt goed in harder water | |||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||
| VERSPREIDING: Zuid-Amerika, subtropen van Midden-Amerika | ||||||||||||||||||||||||||
 |
 | |||||||||||||||||||||||||
| BIOTOOP: Traag stromende of stilstaande wateren (o.a. moerassen) in Zuid-, Centraal- en Noord-Amerika, uitgezonderd het hoge noorden. Verder als woekerende plant - "pest" - in alle geschikte wateren over gans de wereld. | ||||||||||||||||||||||||||
| GEDRAG: Van een snelle groeier kan men verwvachten dat hij gaat overheersen. Na korte tijd moet men uitdunnen of de stengels inkorten, zoniet kwijnen de andere planten en de lagere eigen bladeren weg. Het is een uitstekende zuurstofleverancier, welke daarenboven het water onthardt. | ||||||||||||||||||||||||||
| Drijfplant | BODEM: De plant is weinig of niet van de bodem afhankelijk, daar hij ook als drijfplant kan leven. | |||||||||||||||||||||||||
| Zuurstof | LICHT: Mag flink belicht worden, maar toch niet bovenmatig, daar de bladeren hieronder lijden. Mits een goede belichting, wordt een massa zuurstof afgegeven. | |||||||||||||||||||||||||
| VERMEERDERING: Voortplanting door zaad is alleen in het natuurlijk biotoop van betekenis. ln vijvers worden in het najaar winterknoppen gevormd. ln het aquarium kan men best vegetatief (d.m.v. stekken) vermeerderen. | ||||||||||||||||||||||||||
| Voeder | BIJZONDERHEDEN: Deze plant is veel minder vertakt dan Elodea canadensis. De zogenaamde "onverdraagzaamheid" voor andere planten steunt op verschillende milieuvereisten: ze voldoen voor de één, maar niet voor de andere. De weggenomen stukken zijn een prima voedsel voor moerasschildpadden. |
