Ambystoma mexicanum
(Shaw, 1789)

Ambystoma mexicanum
Foto: L. Coppens

IDENTITEIT: orde: Caudata; familie: Ambystomatidae.
EERSTBESCHRIJVING: in 1789, door Shaw, als Gyrinus mexicanus, in "Nat. Misc.", 9 : 343.
SYNONIEM: Siredon mexicanum, Amblystoma mexicanum
NEDERLANDSE NAAM: axolotl; Mexicaanse axolotl.
MAXIMALE GROOTTE: 30 cm.
GESLACHTSONDERSCHEID: in de paartijd is de cloaca van het mannetje opgezwollen.
HOUDBAARHEID: in gevangenschap zijn leeftijden tot 25 jaar vastgesteld. Omwille van de kwetsbare huid (larve) moeten scherpe en ruwe decoratiematerialen geweerd worden.
DIERENRIJK
Z i II 07
 
Milieu
dag / nacht
Terrarium
dag / nacht
kweek
Temperatuur °C 12-20  +10 18   +10 18
Relatieve vochtigheid % 100   100 100   100 100
Licht      
VERSPREIDING: Mexico: Xochimilco-meer
Kaart voorkomen
BIOTOOP: in het nabij Mexico City gelegen meer verstopt hij zich tussen planten, stenen en wortels.
GEDRAG: weinig actief dier, dat zich door klierafscheidingen waterslangen van het lijf houdt. Bij jonge dieren treedt meestal kannibalisme t.o.v. kleinere uit hetzelfde of uit volgende nesten. Kan niet met kleine vissen samen gehouden worden. Worden omwille van het wild happen tijdens het voederen liefst individueel gevoerd.
VOEDSEL: muggenlarven, kleine visjes, reepjes vis, vlees of lever. Vlees geeft wel een grovere ontlasting. 2 x per week voederen is ruim voldoende. De dieren kunnen zeer lang vasten.
KWEEK: het vrouwtje neemt een door de man op de bodem gedeponeerd zaadpakketje in haar cloaca op. Eén week later worden de ± 400 eieren elk aan een afzonderlijk blad vastgehecht. 2 tot 3 weken later kippen ze. De 15 mm lange jongeren nemen meteen kleine Cyclops en Artemia. Na enkele dagen reeds Daphnia. Pas op voor kannibalisme.
Door thyroxine of jodium toe te dienen kan bij jongeren (ongeveer 9 cm lengte) de overgang tot de in de natuur praktisch onbestaande landvorm bekomen worden. Ook het voederen met rundschildklier heeft dit effect. De jongeren van de landvorm ontwikkelen zich echter tot axolotls.
BIJZONDERHEDEN: door selectie ontstonden, naast albino en goudvorm, ook gemarmerde, gestippelde en gestreepte exemplaren. Wegens zijn merkwaardig neotenisch voorkomen werd dit dier herhaaldelijk herbeschreven onder verschillende geslachts- en soortnamen. In 1963 heeft de Commissie voor Zoölogische Nomenclatuur de naam officieel vastgelegd (Opinion 649).
Bewerkt door:
F. Verbeeck, januari 1986
Laatst bijgewerkt op: 05-07-2010
   naar Aquariumwereld Delen - Mailen - Bewaren
AANGEBODEN DOOR
AQUARIUMWERELD
UW MAANDBLAD VOOR AQUARIUM- EN TERRARIUMKUNDE